نقد و بررسی بازی آناهیتا: دختر خوب ؛ به دنبال عروسک گمشده

نمایشگاه TGC امسال پر بود از عناوین خوب و با کیفیت در سبک های مختلف که مورد استقبال خوبی هم قرار گرفت. یکی از بارزترین عناوین امسال که موفق به دریافت جایزه بهترین بازی از دید کاربران نیز شده بود، آناهیتا: دختر خوب ساخته ی مهرداد رضایی نام دارد که نگاه های بسیاری را به خود معطوف کرده و توسط Click Team منتشر شده است.با ما در بازیاتو با نقد و بررسی این عنوان جذاب همراه باشید.

بازی های پلتفرمر (بازی هایی که بازی‌کننده را مجبور به پرش از روی موانع مختلف یا بالا رفتن از سدهای فیزیکی بازی می‌کند) با تم معمایی بسیاری وجود دارند که تا به حال عرضه شده اند. اما اگر بخواهیم به طور ویژه بر روی بازی های ایرانی تمرکز کنیم، تعداد عناوین با کیفیت این رده بسیار محدود می شود.

کاربران به طور معمول با طرح پرسش هایی همچون ” این بازی قشنگه؟ ” ، ” این بازی چند مرحله داره؟”  و اگر بیشتر به آن علاقه مند شوند، ” چه باحاله!” ، “از کجا دانلود میشه کرد؟” میزان تاثیر پذیری خود را اعلام می کنند.

بازی آناهیتا جزء آن بازی هایی دسته بندی می شود که مخاطب در نگاه اول دید مثبتی به آن خواهد داشت و بیشتر سوالاتشان معطوف به چگونگی انجام مراحل بازی می شود. اما چگونه این اتفاق می افتد؟ برای پاسخ به این سوال کمی بیشتر وارد جزییات بازی می شویم.

به طور کلی، اکثر کاربران تجربه و حسی که از بازی به دست آورده اند، خارج از نوع گرافیک بازی، صداها و گیم پلی را برای طرح پرسش خود و پیشنهاد به شخص دیگر به طور ناخودآگاه مد نظر قرار می دهند.

اگر بخواهیم کمی ویژه تر به بازی آناهیتا نگاه کنیم در می یابیم که این بازی از گرافیک خیلی بالایی برخوردار نیست و یا صداهای بازی آن قدری جذاب نیستند که بخواهیم به آنها نمره ی بالایی بدهیم. اما چه می شود که چنین بازی ای به گزینه ی اول انتخاب کاربران و دریافت جایزه ای به همین عنوان از یک نمایشگاه معتبر تبدیل می شود.

ابتدا از داستان بازی شروع می کنیم. به طور کلی این بازی فقط در یک خط خلاصه می شود.دختری که عروسکی دارد و فردی شبیه جادوگر ها آن را وقتی خواب است، می دزدد و دخترک به دنبال آن به دنیاهای جدید پا می گذارد.

اما این خط کلی داستان بود. شاخ و برگ های بسیاری که به داستان بازی داده شده، آن را جذاب کرده است.

شاید عنوان معرفی کننده بازی یعنی ” دختر خوب” ، توصیف خوبی برای بازی و داستان آن نباشد.

باید در محیط کنجکاو شوید و از ابزارهایی که در اختیارتان قرار داده شده برای پیش برد مراحل استفاده کنید.

این ابزار را داستان بازی در اختیارتان قرار می دهد. به هر حال این بازی در این قسمت نیز توانسته جایزه بهترین داستان را کسب کند.

از گیم پلی بازی نباید غافل شد، وجود  دو دکمه برای پریدن و برداشتن اشیاء و هم چنین یک کنترل حرکتی، اساس کلی گیم پلی را تشکیل می دهند.

اساسا طراحی این دکمه ها شبیه جوی استیک بوده و از این رو توانسته از تجربه ی قبلی گیمرها استفاده کند تا دوباره این موفقیت تکرار شود. اما در ظاهر این گونه نشان داده شده ولی در اصل کنترلر بازی در سطح خوبی نیست و خیلی دیر عادت خواهید کرد.

علاوه بر این ها شکل و ظاهر این دکمه ها ساده بوده و برای بازی های امروز، قدیمی محسوب می شود.

منوی بازی هم بدون هیچ پیچیدگی خاصی طراحی شده و از فونت خوبی بهره می برد. اما هیچ تنظیماتی برای بازی وجود ندارد که این خود یک عیب است. در هنگام بازی کردن هم ، منوی Pause معروف با لمس گوشه ها و بالای صفحه به نمایش در می آید.البته وجود باگ در این منو بسیار عجیب بود.به طوری که در برخی مراحل، دکمه Restart Level  کار نمی کرد!

بازی از چهار قسمت مختلف تشکیل شده که در هر سکشن با عبور از موانع و انجام کارها به مرحله ی بعد راه پیدا کنید. عدم وجود یک پیش آموزش قبل از بازی ضعف بزرگی به شمار می رود.

اگر بتوانید قسمت اول بازی را تمام کنید، قسمت های دیگر برایتان آشنا تر خواهد بود و راحت تر می توانید بازی را به اتمام برسانید.

کل گیم پلی بازی به زیر 20 دقیقه می رسد اما با توجه به سختی ها و پیچیدگی هایی که سازنده قرار داده، روز ها درگیر آن خواهید بود.

این بازی را از آن جهت بسیار تحسین می کنیم که انیمیشن های به کار رفته در آن بسیار طبیعی و به خوبی طراحی شده است و همین ویژگی باعث شده تا کاربران حس خوبی را از بازی به دست آورند. خود بازی از داستان قوی برخوردار نیست اما همین ویژگی ها باعث شده تا این ضعف به چشم نیاید.

صداهای درون بازی هم تنها به اکشن ها و ری اکشن های کارکتر بازی محدود شده و جای موسیقی متن بسیار خالی است.

گرافیک بازی نیز نسبتا قابل قبول ارزیابی می شود. رنگ بندی متوسط و طراحی ضعیف صحنه ها و برخی عناصر بازی را به آن اضافه کنید.

 گاهی اوقات بک گراند بازی خود یک راهنما محسوب می شود پس  آن را دست کم نگیرید.

یکی از چیزهایی که شاهد آن بودیم، مرز بین دو صحنه در بازی بود که کاملا مشخص بود. هم چنین کارکتر بازی در برخورد با لبه ی صحنه می میرد و بازی از آخرین قسمتی که ذخیره شده ، اجرا می شود. گاهی مواقع نیز با یک پریدن ساده این عمل تکرار می شود. مواقعی هم بود که نمی توانستیم به قسمت های قبلی همان مرحله برگردیم.شاید باگ ها جزئی از معمای بازی باشند!

هم چنین این بازی علاوه بر مارکت های معتبر موبایل، در Steam نیز منتشر شده است که پیشنهاد می کنیم این نسخه را بازی کنید تا حداقل از شر کنترلر های بازی خلاص شوید.

اگر دوست دارید یکی از معدود عناوین بازی های ایرانی در سبک سینماتیک پلتفرمر را تجربه کنید، آناهیتا را از دست ندهید.